Σκέψεις για το ρατσισμό

                    της  Εύας Καλλιμογιάννη

Φυλετικοί ρατσισμοί υπήρχαν από την αρχή αυτού του κόσμου αλλά ενώ ο κόσμος εξελίσσεται και θεωρούμε τους εαυτούς μας πιο πολιτισμένους από ότι οι προγονοί μας  εγώ δεν βλέπω διαφορές μόνο στους νόμους που δείχνουν ότι υπάρχει ισότητα αλλά στην πράξη δεν υπάρχει τίποτα. Θα μιλήσω με αφορμή του George Floyd   ενός μαύρου Αμερικανού όπου τον σκότωσαν επιτόπου οι αστυνομικοί για κατηγορία από ένα σούπερ μάρκετ ότι πλήρωσε  με πλαστά λεφτά, και  για το ποσό όπου έγινε όλο αυτό δεν ήταν πάνω από είκοσι ευρώ . Βεβαία αυτή ήταν η κατηγορία δηλαδή η πρόφαση αλλά όλοι ξέρουμε ποια    είναι η αιτία : ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΜΑΥΡΟΣ .

Έχω βαρεθεί να ζω σε μια κοινωνία περικλεισμένη από ρατσιστές γιατί ρατσιστής δεν είναι μόνο Derek Chauvin αλλά είναι και τα πρόσωπα όπου ξέρουμε και ξέρουνε ότι αν δουν κάτι σαν αυτό  δεν θα το σχολιάσουν , θα το περάσουν σαν να μην έγινε τίποτα , σαν να μην χάθηκε μια αθώα ζωή , σαν να μην χάνονται ετησίως   πάρα πολλές αθώες ζωές που δεν φτάνουν ποτέ στο φως τα ονόματα τους .  25/05/2020 αν και χάθηκε μια αθώα ζωή ξεκίνησε ένας νέος αγώνας για ελευθερία. !

Τώρα οι άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τον  τρόπο κυβέρνησης και για την ισότητα στην Αμερική αντί πολίτες και αστυνομικοί αντί να είναι όλοι μαζί μια γερή γροθιά ,οι αστυνόμοι δείχνουν ξανά την δύναμη της εξουσίας  , υπάρχουν και κάποια θύματα μέσα στις διαδηλώσεις αλλά συνεχίζουμε για να δείξουμε πόσο δυνατός είναι ο ΄λαός. Και αυτό σε όλον το θέμα που με κάνει να εξοργίζομαι  ακόμα πάρα πολύ είναι αυτό : ότι κανείς δεν γίνεται να καταπατάει τα  δικαιώματα ελευθερίας του καθενός και πάνω από όλα κανείς δεν μπορεί να  παίρνει την ζωή του καθενός και δεν γίνεται  να βρισκόμαστε στο 2020 και να υπάρχει  τιμωρία στο κόσμο όπου τους σκοτώνουν .   Στην  Αμερική ένα μεγάλο ποσοστό των μαύρων κατοίκων φυλακίζεται και αρκετές φορές είναι αθώοι, αυτό δεν θεωρείτε  ντροπή? Είμαι και εγώ ένας κάτοικος αυτού  του πλανήτη και το όνειρο μου είναι να είμαστε όλοι μαζί ίσοι και αγαπημένοι , να μπορούμε όλοι  μαζί να αναπνέουμε το οξυγόνο της δικαιοσύνης .

Ασκήσεις ύφους

της Μαριάννας Πλύστακα

Ικαριώτικα ψώνια

Να δεις ήντα ‘πάθα  προχτές συμπεθέρα!

Ήντα ‘παθες μωρσή;

Πήγαμε με τον συμπέθερο στο super market να ψωνίσουμε και εκεί που πήα να πάρω
το χαρτί υγείας είχε μόνο ένα πακέτο.

Ε, και;

Τσακωθήκαμε με μια σουσού πάνω στο χαρτί υγείας. Τράβαε η μια από τη μεριά και
η άλλη από την άλλη. Εικοντέψαμε να μπλάσουμε όλο το super market.

Ε, δεν το πιστεύγω, θα τρελαθώ. Τέτοιο χαλαμουντάρι! 

Εν το πιστεύγεις; Να το πιστέψεις. 

Τελικά τι αποκάμετε;

Να , ήρταν οι υπάλληλοι και μας χώρισαν. Γίναμε ρεζίλι των σκυλιόνε. 

Άστο καλό!

Θα κάνω πολύ καιρό να πατήσω το πόι μου σε αυτό το super market.

Ε, όι δα!

Αμέ, όπως σου το λέγω θα κάμω. Άι στον κόρακα και τα ψώνια και το χαρτί υγείας!
Με σύγχυσε η ασυγχωρολόητη!

Ασκήσεις ύφους

                                          Ίχνη στο χιόνι

Με το κάθε λεπτό που περνούσε, το σκοτάδι γινόταν όλο και πιο πυκνό.
Το μόνο φώς στο δάσος ήταν ο φακός του νεαρού ορειβάτη.
Είχαν περάσει ώρες από την δύση του ήλιου όμως αυτός δεν το έβαζε κάτω.
Είχε χάσει τον σκύλο του νωρίτερα το απόγευμα και δεν είχε σκοπό να γυρίσει πίσω
χωρίς τον πιστό του φίλο.Ακολουθούσε πιστά τις πατημασιές στο κάτασπρο χιόνι ώσπου
ξαφνικά είδε κόκκινο.Λίγο πιο πέρα βρισκόταν ένα ελάφι,ξεσκισμένο,βάφοντας το χιόνι κόκκινα
ολόγυρα του.Ο νεαρός άντρας ήταν τρομοκρατημένος.Αυτή δεν ήταν η δουλειά του σκύλου του,
ο σκύλος του δεν επιτίθεται ούτε γάτα.Όχι,αυτή η δουλειά κάποιου άλλου ζώου,λύκου κατα πάσα
πιθανότητα.Πρέπει να φύγω από εδώ,σκέφτηκε,και γρήγορα.Μόλις πήγε να γυρίσει όμως
άκουσε ένα γρύλισμα.Και μετά άλλα δύο.Ξαφνικά βρήκε τον εαυτό του αντιμέτωπο με τρεις
λύκους.Ο πρώτος λύκος έτρεξε καταπάνω του και τον έριξε στο χιονισμένο έδαφος και άρχισε
να γρυλίζει στο πρόσωπο στο πρόσωπο του.Ο νεαρός άντρας έκλεισε σφιχτά τα μάτια του,
αποδέχοντας την μοίρα του ώσπου το βάρος του λύκου έφυγε από πάνω του.Ξαφνιασμένος
ο άντρας άνοιξε τα μάτια του μόνο για να αντικρίσει τον σκύλο του να παλέβει με τον λύκο.
Χωρίς να το σκεφτεί,πετάχτηκε όρθιος,έβγαλε το σουγιά που είχε πάντα μαζί του και έκοψε
τον λαιμό του λυκου.Οι άλλοι δύο λύκοι, βλέποντας τον πρώτο νεκρό έφηγαν αφήνοντας τους
δύο φίλους μαζί.

Ασκήσεις ύφους

ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΈΝΟ ΒΟΥΝΌ 

Μια κρύα αλλά πανέμορφη μέρα του χειμώνα με το κρύο αεράκι και τα γκρι σύννεφα του
ουρανού να αγγίζουν τις κορφές των βουνών. Ένας ορειβάτης προσπαθώντας με
αστείρευτο πείσμα να ανέβει στην κορυφή μαζί με των πολύ αγαπημένο του σκύλο.
Ο σκύλος ξαφνικά απομακρύνεται και ο ορειβάτης με μια μεγάλη απελπισία στα μάτια
του τον έψαχνε ώσπου έπεσε το τσουχτερό σκοτάδι, ο ορειβάτης χάνεται στο βουνό,
Πέφτει ομίχλη,τα πάντα σκοτεινά και ξαφνικά στο βάθος αντικρίζει δύο μάτια να
αντανακλούν στον φακό του,τρόμαξε,δίστασε αλλά όταν κατάλαβε ότι ήταν λύκοι το
έβαλε στο πόδια. Ώσπου ο μονάκριβος σκύλος του πηδα από ένα πελώριο δέντρο
σκοτώνοντας τους καλούς λύκους σωζοντας το αφεντικό του και αυτό από βέβαιο θάνατο. 

Ασκήσεις ύφους

Ιστορία μυστηρίου με μιαν ανάσα

Ένας τρομαγμένος ορειβάτης χάνει τον αγαπημένο του σκύλο και ανεβαίνει στο ψηλότερο
βουνό για να τον βρει, πέφτει η νύχτα, αρχίζει να βρέχει και του επιτίθεται μεγάλη αγέλη
λύκων και τελευταία στιγμή πριν τον κατασπαράξουν, πετάγεται ο σκύλος του από μια
κουφάλα δέντρου τρομάζει τους λύκους και σώζει το αφεντικό του. 

Ασκήσεις ύφους

της Ευτυχίας Χαϊντούτη

 “Μπαϊλτσα για ένα κωλοχάρτι“

Προχτέ που γυρνοβόλαγα στην αγορά έπρεπε να πάω και στον “Μασούτ”
να αγοράσω κολόχαρτο. Έφτασ απ΄όξω και ήσαν γεμάτ μπάτσοι και μου παν
οτι αν ήθελ να έμπω μέσα, έπρεπε να κρατερώ την σείρα μου .
Τι να κάνω και γω καρτέραγα . Κάποια στιγμή έφτασ η δόλια η σειρά μου και
που παν περάστε κυρία μου .Μπαίνω μεσα και παένοντας ντου-γρου για τα κολοχαρτα,
γλέπω οτι είχε μείνει ένα μοναχό τ.  Πλαλάω προς κείθε και την ώρα που το τσακώνω,
απ’ την άλλη πάντα το τραβολόγαγε ενας μαντράχαλος ισα με εκια πάνω.Και του λέγω εγω:-

-- Άστο πλάκι μου , εγώ ήρθα εδωνά πρώτη εγω θα το πάρω

-- Τι λες κυρά μου ,εγώ ήμουν εδω πρώτος 

-- Κυρά να πεις την μάνα σου !                                                  

Και άφκαμαν κι δυο το κολοχαρτο και πιάσκαμαν μαλλί με μαλλί. Όσο εμείς μαλλιοτραβιομασταν
ήρθε ένα γεροκόμι , τραβά με την γκλίτσα τ το κολοχαρτοπο καταϊ και παέι καλιάτ . Μόλις το 
πέρνουμε χαμπάρι τράει ο ένας τον άλλο τράμε και το γεροκόμι και του λέω του μαντραχαλά :

-- Τι κατάλαβες ; Πάρε απ΄την δουλειά σου τωρα και σύρε να βρεις σκόφυλλα για κωλόχαρτο .

Ασκήσεις ύφους

Συνεχίζουμε να δημοσιεύουμε τις ιστορίες μας στα ίχνη του Ραιημόν Καινώ:

Γράψαμε μια βασική ιστορία και μετά κάνει ο καθένας-μαθεμιά μας παραλλαγές στο ύφος

Η  αξέχαστη  νύχτα 

                                                 

         Ήταν νύχτα όταν αποφάσισα να πάω στο super market να πάρω χαρτί υγείας.

Στους δρόμους δεν βρισκόταν κανείς. Πήγα να μπω στο μαγαζί αλλά οι ταμίες είχανε

θιγεί βέβαιος ήταν και λίγο αργά αλλά δεν έδωσα πολύ σημασία. Αφού μπήκα μέσα

άρχισα να περπατάω προς τα μέσα αλλά ακούω έναν περίεργο θόρυβο ,

δεν έδωσα σημασία και έτσι άρχισα να περπατάω προς τον προορισμό μου.

Μόλις  φτάνω στον προορισμό μου βλέπω μόνο ένα πακέτο χαρτί υγείας με έξι μέσα

και ξαφνικά ξανά ακούω έναν περίεργο ηχώ γυρνάω την πλάτη μου και δεν ήταν κανείς.

Εκεί που πάω να πάρω το χαρτί υγείας βλέπω ένα χέρι να το τραβάει προς το χαρτί

προς το μέρος του , τρόμαξε και το τραβάω την εξάδα δυνατά προς το μέρος μου και

ξαφνικά εμφανίζεται μια γυναίκα στην ηλικία μου. Αρχίσαμε να τσακωνόμαστε για το χαρτί,

το τραβήξαμε εγώ από την μια και η άλλη από την άλλη μέχρι που η σακούλα σκίστηκε και

κυνηγάμε τα ρολά χαρτιού για να πάρει ο κάθε ένας τα περισσότερα και αφού πήραμε όσα

προλάβαμε αρχίσουμε να τρέχουμε προς το ταμείο αλλά δεν ήταν κανείς εκεί ξανά. Μετά

από δύο λεπτά έρχεται μια γυναίκα και τρέχω της πετάω ένα τάλιρο και αρχίζω να τρέχω

προς την έξοδο , η άλλη γυναίκα ακόμα περίμενε μέχρι που γυρνάω πίσω της αρπάζω άλλα

δύο ρολά και αρχίζω να τρέχω ξανά προς την έξοδο. Αυτή με ακολούθησε αλλά δεν με βρήκε

…ποτέ.         

ΚΡΗΤΙΚΗ ΒΕΝΤΕΤΑ

του Χρήστου Καρούτσου

Λέει η μάνα μου άμε μωρέ κοπέλι στο σούπερ μάρκετ να πάρεις χαρτί γιάντα δεν  έχουμε πράμα. Πάω ταχιά ταχιά θωρώ μόνο ένα, πάω εκιά και έρχεται ένας κουζουλός να το πάρει, του λέω άσε το επαέ γιάντα θα σε πατήσω χάμω. Άρπαξα το χαρτί και επήγα εκιά στο ταμείο άφησα ένα τάληρο και άρχισα να γλακώ για το σπίτι.

Padlet Φιλοσοφίας

Ακολουθήστε το σύνδεσμο και μάθετε τα πάντα για τις ηθικές θεωρίες του ωφελιμισμού και της κατηγορικής προσταγής.

Padlet Γλώσσας

Ακολουθήστε αυτό το σύνδεσμο και βρείτε τον εκπληκτικό αντιρατσιστικό οδηγό που έφτιαξε η Γ΄ Γυμνασίου του σχολείου μας.

Padlet Λογοτεχνίας

Ακολουθώντας αυτό το σύνδεσμο πηγαίνετε στο padlet της Λογοτεχνίας της Α' Λυκείου και βλέπετε τις ασκήσεις ύφους.

Το πιο απαραίτητο κομμάτι της ζωής μου

της Ευθυμίας Τσαντίρη

    Ήταν βράδυ και έβρεχε καταρρακτωδώς, ήταν η περίοδος που είχε ξεσπάσει παγκόσμια πανδημία και χρειαζόμουν χαρτιά τουαλέτας, έτσι βγήκα στην άδεια πόλη και πήγα σούπερ μάρκετ, η ώρα ήταν εννέα παρά πέντε και το σούπερ μάρκετ έκλεινε στις εννιά. Έτσι έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να βρω τον διάδρομο με τα είδη υγιεινής, με την άκρη του ματιού μου εντόπισα ένα τελευταίο πακέτο επάνω στο ράφι, έτρεξα λοιπόν για να το πάρω, μα λίγο πριν φτάσω πετάχτηκε ένας νεαρός που πραγματικά δεν κατάλαβα πως βρέθηκε εκεί.