Δευτέρα 1 Ιουνίου 2020

Το πιο απαραίτητο κομμάτι της ζωής μου

της Ευθυμίας Τσαντίρη


    Ήταν βράδυ και έβρεχε καταρρακτωδώς, ήταν η περίοδος που είχε ξεσπάσει παγκόσμια πανδημία και χρειαζόμουν χαρτιά τουαλέτας, έτσι βγήκα στην άδεια πόλη και πήγα σούπερ μάρκετ, η ώρα ήταν εννέα παρά πέντε και το σούπερ μάρκετ έκλεινε στις εννιά. Έτσι έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να βρω τον διάδρομο με τα είδη υγιεινής, με την άκρη του ματιού μου εντόπισα ένα τελευταίο πακέτο επάνω στο ράφι, έτρεξα λοιπόν για να το πάρω, μα λίγο πριν φτάσω πετάχτηκε ένας νεαρός που πραγματικά δεν κατάλαβα πως βρέθηκε εκεί.
Τον είδα που πήγαινε να το αρπάξει και του φώναξα << μηηηηηη>> εκείνος τρόμαξε και γύρισε κατευθείαν να δει τι συμβαίνει. Του εξήγησα ότι το χρειαζόμουν αλλά από τι φαίνεται το χρειαζόταν κι εκείνος εξίσου το ίδιο.  Η αλήθεια είναι ότι όσο διαφωνούσαμε για το ποιος θα πάρει το πακέτο τον παρατηρούσα….Ήταν αρκετά όμορφος και γοητευτικός. Τελικά μετά από την έντονη διαμάχη που είχαμε αποφασίσαμε να μην το πάρει κανείς. Έτσι έφυγα από το σούπερ μάρκετ χωρίς χαρτί υγείας, λίγο πριν φτάσω σπίτι άκουσα κάποιον να φωνάζει δεν καταλάβαινα ακριβώς τι έλεγε αλλά γύρισα να δω τι συμβαίνει. Ήταν εκείνος….. Τον πλησίασα να τον ρωτήσω αν είχε πάθει κάτι κι εκείνος δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη. Πέρασαν λίγα λεπτά σιωπής που απλά κοιταζόμασταν κάτω από την βροχή, η καρδιά μου χτυπούσε πολύ δυνατά. Τότε εκείνος μου έδωσε το πακέτο με τα χαρτιά και μου είπε ότι λυπάται για τον τσακωμό μας, εγώ τον ευχαρίστησα και του είπα να ανέβει σπίτι γιατί έκανε πολύ κρύο και έβρεχε αρκετά για να γυρίσει σπίτι του.
Μιλούσαμε για ώρες,πίνοντας τσάι δίπλα από το τζάκι, μάθαμε πολλά ο ένας για τον άλλον. Όταν έφυγε πήγα να τακτοποιήσω τα χαρτιά στο μπάνιο και παρατήρησα ότι είχε γράψει τον αριθμό του επάνω στη συσκευασία. Το επόμενο πρωί δεν άντεξα και τον πήρα τηλέφωνο, κανονίσαμε  να βγούμε δύο μέρες αργότερα. Η αλήθεια είναι ότι πέρασα καταπληκτικά, με έκανε να νιώσω πολύ άνετα. Όταν με γύρισε σπίτι είχε ξεκινήσει πάλι να βρέχει, εκείνος εκμεταλλεύτηκε την στιγμή αποχαιρετισμού και με φίλησε, ήταν υπέροχα, ήταν τόσο ρομαντικά κάτω από την βροχή. Ελπίζω όλο αυτό να εξελιχθεί πολύ ωραία…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σκέψεις για το ρατσισμό

                     της  Εύας Καλλιμογιάννη Φυλετικοί ρατσισμοί υπήρχαν από την αρχή αυτού του κόσμου αλλά ενώ ο κόσμος εξελίσσεται κ...