Ικαριώτικα έθιμα: Μνημόσυνο

Ένα από τα παλαιότερα και πιο σημαντικά έθιμα της Ικαρίας που διατηρείται μέχρι και σήμερα είναι τα μνημόσυνα.  Αυτό το έθιμο γίνεται σχεδόν σε όλα τα χωριά της Ικαρίας την ημέρα του Πάσχα. O σύλλογος του κάθε χωριού συγκεντρώνει κρέας και ψωμί τα οποία προσφέρουν οι οικογένειες του κάθε χωριού ανάλογα με το τι μπορεί και θέλει ο καθένας να προσφέρει. Την λαμπρή λοιπόν συγκεντρώνονται όλοι στην αίθουσα του χωριού και όσοι θέλουν φέρνουν και άλλα φαγητά από το σπίτι τους όπως σαλάτες και  κρασί. Όλοι μαζί τρώνε πίνουνε και γιορτάζουν χαρούμενα                                                                                                                                                                 

   Αυτό το έθιμο ξεκίνησε με το σκοπό να βοηθηθούν οι φτωχές οικογένειες έτσι ώστε τις γιορτινές ημέρες να μπορούν όλοι να περάσουν ευχάριστα όπως αρμόζει σε όλους. Αυτό σημαίνει ότι για να πάει κάποιος στην συγκεκριμένη εκδήλωση δεν ήταν απαραίτητο να έχει προσφέρει φαγητό. Επίσης ταυτόχρονα μνημόνευαν τους προγόνους τους οι κάθε οικογένεια, ακόμα αυτή την μέρα οι εχθροί συμφιλιώνονταν μετάξι τους και ξεχνάνε τους καυγάδες τους.

Αυτό το έθιμο εκφράζει την γενναιοδωρία των Ικαριωτών και δείχνει ότι θεωρούν σημαντικό να τιμούν τους νεκρούς τους και να βοηθάνε τον συνάνθρωπο τους. Η νέα γενιά προσπαθεί να τηρήσει το έθιμα όσο των δυνατόν μπορεί.

Φάτε Ικαριώτικα: μαγειρειό

Γενικά το μαγειρειό είναι μια συνηθισμένη συνταγή την οποία  εμείς οι Ικαριώτες την  έχουμε συνήθεια να τρώμε κάθε εβδομάδα.

 Για να το φτιάξεις δεν θα σου πάρει πολλά λεπτά. Οι προετοιμασία είναι 15 λεπτά. Τα συστατικά που θα χρειαστούμε είναι 400γρ. φασολάκια 5 μικρές πατάτες 2 μέτρια κρεμμύδια κομμένα σε λουρίδες ½ ματσάκι μαϊντανό  χοντροκομμένο 3 ώριμες ντομάτες περασμένες στο χοντρό του τρίφτη 2 μικρά καλαμποκάκια κομμένα σε μικρά κομματάκια αλάτι και πιπέρι και 50ml ελαιόλαδο. Διαδικασία καθαρίζουμε τα φασολάκια. Ετοιμάζουμε όλα τα υπόλοιπα λαχανικά εναλλάξ. Αρχίζοντας από τα φασολάκια, προσθέτουμε τα λαχανικά και το ελαιόλαδο. Φέρνουμε σε θερμοκρασία βρασμού στην αρχή σε δυνατή φωτιά και στη συνέχεια σε μέτρια. Βράζουμε μέχρι να μαλακώσουν καλά τα λαχανικά και να μελώσει η σάλτσα .Τέλος σερβίρουμε με μία χωριάτικη σαλάτα και σπιτικό ψωμί.

Η ΜΑΚΡΟΖΩΙΑ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ

  

 του Νίκου Αγγελουδάκη

Οι  έρευνες   σήμερα   για   την  μακροζωια  όλο  και   πληθαίνουν   στον  κόσμο  Επιστήμονες  και  ερευνητές   εξετάζουν  τους  δείκτες  στους  πληθυσμούς   σχετικά  με  τον  τρόπο  ζωής  του  σημερινού  ανθρώπου  την  διατροφή  του  την  ανάπτυξη   και  τη  θνησιμότητα   και   προσπαθούν  απογοητευμένοι  να  βρουν  νέους  τρόπους    εναλλακτικές  μορφές  και   άλλες  πρακτικές   ζώης να  προτείνουν  στο  σύγχρονο   άνθρωπο 

που  όπως  δείχνουν  οι  έρευνες   απειλείται  από   την  παχυσαρκία  την ακινησία  την  κακή  διατροφή  το  στρες  στην  καθημερινή  του  ζωή  κ.α

Γι  αυτό  στρέφονται   κυρίως  σε  έρευνες    γύρω  από  τον  παλιό  τρόπο  ζωής  των  ανθρώπων,  όταν  ζούσαν  σε  μορφές  κοινωνίας    όπου  οι  σχέσεις  τους  ήταν  πιο  ζεστές   και  οι  ίδιοι  φρόντιζαν   να  καλύπτουν  τις  ανάγκες  τους  μόνοι  τους,με τα  είδη  που  εκείνοι  παρήγαγαν  ή  έφτιαχναν  από  απλά  φυσικά  υλικά  και  προιόντα   που   καλλιεργούσαν  ,έφτιαχναν  ή  έπαιρναν  από  τη  φύση  που  ήταν  ο  καλός  τους  σύμβουλος.

Το   νησί  μας  η  Ικαρία   έχει  να   παρουσιάσει    σήμερα  στο   θέμα  αυτό   μια  εικόνα  τόσο   από  τον  παλιό   τρόπο  ζωής  όσο  και   από   την  τωρινή     πραγματικότητα  δείγματα   για  μια   καλύτερη  ζωή στον  άνθρωπο . Έτσι   βλέπουμε   δημοσιογράφους  και  επιστήμονες  από  όλο  τον  κόσμο  να  ασχολούνται   με  τους  κατοίκους  του  νησιού  μας  όλο και περισσότερο   και  να  προσπαθούν  να  παρούν  πληροφορίες  από  τους  παππούδες  μας   για  τον  τρόπο που  ζουν,  τι  τρώνε,   τι  δουλιές  κάνουν,  πως  περνούν 

Πως  διασκεδάζουν  κ.α   Πιστεύουν  ότι  έτσι  μπορεί  και  να  βρουν  το  μυστικό  της  μακροζωίας   που  υπάρχει   στο  νησί  μας  όπως  λένε.  Και  ίσως  τελικά  να  έχουν  δίκιο.Η  ικαριώτικη   κονωνία ,  οι   απλοί  ανθρωποι  με  τις  πολλές ασχολίες   η  φυσική  ζωή    που  τους  προσφέρει  το  φυσικό  τοπίο   του  νησιού,  τα  λιτά  φαγητά  τους  και 

Το   καριώτικο  κρασάκι  ο  Πράμνιος  οίνος   που  πίνουν  καθημερινά   ίσως  να  είναι  τα  μυστικά  που  οι   άλλοι  τα  έχουν  παραμελήσει  μπροστά  στα μεγάλα  καθημερινά 

ππροβλήματα.   

                                                        

Επομένως   ας   μην  ψάχνουμε  για  το   χάπι   που   θα  μας  δώσει  την  μακροζωία .

Ας    συμβουλευθούμε  τον  παραδοσιακό  τρόπο   ζωής  των  προγόνων  μας    με   τη  λιτή 

διατροφή  και  την  καθημερινή   καταναλωση  κόκκινου   κρασιού   γιατί  σίγουρα    «ένα

ποτηράκι  την  ημέρα  το  γιατρό  τον  κάνει  πέρα»  και   ας  φτιάξουμε   τον  χρυσό   κανόνα  της  μακροζωίας    που  όπως  φαίνεται   γνώριζαν  καλά  οι  ικαριώτες  παππούδες  μας.

                                                              

           

                                                            

Περιήγηση στην Ιταλία

                                           

 της Εύας Καλλιμογιάννη

Η Ιταλία είναι μία χώρα στην  Ευρώπη και βρίσκεται στη Μεσόγειο. Το νότιο μέρος της Ιταλίας έχει μεσογειακό κλίμα ενώ ο Βορράς αγγίζει τις Άλπεις! Έχει πολλές ωραίες πόλεις, χωριά και φυσικά τοπία.

Και πρώτα από όλα  η Ρώμη,  «η αιώνια πόλη>: Η Ρώμη είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας. Επειδή υπήρχε η αρχαία Ρώμη, υπάρχουν πολλά  ωραία αρχαία αξιοθέατα όπως το Κολοσσαίο , ο Παλατίνος λόφος , το Πάνθεον και η Ρωμαϊκή αγορά .

Μια άλλη ωραία γραφική πόλη είναι η Βενετία. 

Η Βενετία είναι μία πόλη χτισμένη σχεδόν πάνω στο νερό και είναι γεμάτη κανάλια τα οποία μπορείς να τα διασχίσεις με μία βαρκούλα (γόνδολα).

Το Μιλάνο είναι μια εξίσου όμορφη πόλη. Είναι μια μοντέρνα πόλη στην οποία η μόδα παίζει σημαντικό ρόλο, για αυτό υπάρχει και το MILANO FASHION SCHOOL.

Υπάρχουν πολλές ακόμα ωραίες πόλης στην Ιταλία, η Φλωρεντία με τα παλιά κτίρια, η Νάπολη, που είναι σημαντικό λιμάνι, η Πίζα με τον διάσημο πύργο… Αλλά να μην ξεχνάμε τα ελληνόφωνα νησιά της κάτω Ιταλίας!

Στα μουσεία μπορεί να θαυμάσει κανείς τα υπέροχα έργα της Αναγέννησης, από καλλιτέχνες όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Ραφαήλ, ο Μιχαήλ Άγγελος, ο οποίος έχει ζωγραφίσει και τη γνωστή τοιχογραφία στον θόλο της Καπέλα Σιξτίνα στο Βατικανό.

Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΜΩΝ

της Ελευθερίας Στενού

Στον σύγχρονο κόσμο υπάρχουν πολλές αδικίες. Μια από τις σημαντικότερες είναι η εκμετάλλευση των αδυνάμων.

Σε πολλές χώρες ,συνήθως στις πιο φτωχές, άνθρωποι δουλεύουν μέρα νύχτα ακόμα και για 5ευρω. Οι μεγάλες επιχειρήσεις κ

αι βιομηχανίες τους εκμεταλλεύονται και τους βάζουν να δουλεύουν περισσότερες ώρες από ότι πρέπει, χωρίς απαραίτητα προστατεύτηκα μετρά, βάζοντας την ζωή τους σε κίνδυνο με αντάλλαγμα πολύ χαμηλό μισθό. ΟΙ άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκη ακόμα και το 1 ευρώ που τους δίνεται και αναγκάζονται να εργάζονται ακόμα και κάτω από άθλιες συνθήκες.

Αιτία για το συμβάν αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό η ανεργία ,η οποία οδηγεί τους ανθρώπους σε δουλειές με πολύ χαμηλούς μισθούς και αυξημένα ωράρια. Επίσης σε αυτές τις περιπτώσεις, το προσωπικό συμφέρον και κέρδος μπαίνουν πάνω από τις ζωές κάποιων ΄΄αδύναμων΄΄ ανθρώπων που δεν αντιδρούν και αυτό κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει!! 

Το χωριό Αμάλου της Ικαρίας

του Νίκου Χ. Βατούγιου

Σας περιμένω στο χωριό του πατέρα μου στο Αμάλου Ικαρίας να δείτε και να συζητήσουμε για το απομακρυσμένο χωριό της Ικαρίας.

Το Αμάλου ήταν και είναι ένα μικρό χωριό κοντά στην θάλασσα με περίπου 100 κατοίκους πριν 20 χρόνια. Στο χωριό υπάρχει ένα μουσείο που ήτανε αρχικά σχολείο. Δίπλα στο χωριό υπάρχει το μεγάλο μοναστήρι στου Μαυριάνου όπου εδρεύει η μονή ευαγγελίστρια και μάλιστα είναι ένα απίστευτα όμορφο τοπίο με θέα το πέλαγος. 

Το χωριό έχει μια παραλία που ονομάζεται Αποκοφτό και δημιουργήθηκε από την φύση το 2010 όταν έγινε στο νησί μεγάλη καταστροφή λόγο απότομης βροχόπτωσης Αριστερά της παραλίας υπάρχει ένας μόλος όπου από παλιά εξυπηρετεί τους ψαράδες της Ικαρίας και από εκεί έπαιρνε εμπόρευμα το χωριό όταν δεν είχε δημιουργηθεί ο παραλιακός δρόμος.

Τα βουνά του χωριού είναι απότομα και δεν μπορείτε να κάνετε ορειβασία διότι έχουν θεωρηθεί επικίνδυνα. Υπάρχουν μεγάλα ποτάμια όπου το νερό κατεβαίνει από τα βουνά του χωριού Αμάλου και είναι πεντακάθαρα.

Το χωριό έχει μια μεγάλη πλατεία με παγκάκια και μια μεγάλη αίθουσα όπου γίνονται εκδηλώσεις. Υπάρχει ένα καφενείο που κάνει ντόπιους μεζέδες και παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού και του ταψιού.

Το μεγάλο πανηγύρι του χωριού γίνεται το καλοκαίρι που έχει πολύ κόσμο και τα έσοδα αξιοποιούνται στις ανάγκες του χωριού.

Θα ήθελα πολύ να επιστεφτείτε το χωριό Αμάλου γιατί είναι μικρό αλλά γεμάτο εκπλήξεις και σίγουρα  θα έχετε ωραίες αναμνήσεις.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ

Της Ελευθερίας Στενού

Η Ικαρία είναι ένα μικρό νησί, το οποίο είναι απομακρυσμένο από την Αθήνας, με αποτέλεσμα κάθε μέρα να γεννιούνται καινούρια προβλήματα. 

 Προβλήματα που απασχολούν κυρίως ένα νησί είναι οι συγκοινωνίες, οι βρώμικες παραλίες, τα ζώα, τα κτήματα καθώς και ο τουρισμός. Εγώ πιστεύω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλα είναι τα νοσοκομεία και οι γιατροί. Στο νησί μου το πρόβλημα αυτό είναι από τα μεγαλύτερα! Υπάρχει έλλειψη από ιατρικό προσωπικό καθώς και από μηχανήματα  που είναι απαραίτητα για κάποιες εξετάσεις. Τα σοβαρά περιστατικά που συμβαίνουν μέρα με τη μέρα στο νησί μας και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από τους ιατρούς και τα ιατρεία της Ικαρίας φοβίζουν και τρομάζουν όλο και πιο πολύ του κατοίκους της. 

Μπραντον Μουλ, Τα Πέντε Βασίλεια: Κουρσάροι των Ουρανών

της Στέλλας Ραχμανίδου

Ο Κόουλ Ράντολφ ήθελε να διασκεδάσει με τους φίλους του στη γιορτή του Χαλογουίν. Όταν όμως η επίσκεψη σε ένα στοιχειωμένο σπίτι πάει τελείως λάθος, οι φίλοι του Κόουλ πιάνονται αιχμάλωτοι από κάτι μυστηριώδης ανθρώπους. Αυτός ακολουθεί τους φίλους του μέσα σε μια πύλη που οδηγεί στις Παρυφές.Οι Παρυφές αποτελούνται απ;o πέντε βασίλεια, γεμάτα με αλλόκοτα πλάσματα,μαγεία και περιπέτεια.

Σε αυτό το μυθιστόρημα θα βρείτε περιπέτεια,χιούμορ,μαγεία και περίπλοκους χαρακτήρες καθώς ένα παιδί γίνετε ήρωας για να σώσει τους φίλους του. Ενώ το βιβλίο είναι γενικά πολύ καλό, πλούσιο σε δράση και αγωνία που θα σε κάνει να μην θες να σταματήσεις να διαβάζεις, το πιο ενδιαφέρον είναι το πρωτότυπο είδος μαγείας που δημιούργησε ο συγγραφέας.

The Transition

By Konstantinos Kochilas

Hi, my name is Kosta (Just in case you didn’t notice the top right corner). I came from America and I have been living in Ikaria for about two years.

It was a pretty big change for me and my family, but

I’m really glad we made this decision considering all of the great people I’ve met other than the people I already knew. I would come here every summer so I was familiar with a big portion of the class. The thought in the beginning of coming to live here was a lot to process. I thought of Ikaria as a place that was just nice for vacation. Having this in mind, and thinking of all the friends in America I would miss I was pretty scared to come here. I was even crying when I heard that we were going to move here! I lived in a small town called Pittsburg near Oakland. There wasn’t anything special about the place. To be honest the most entertaining thing to do there was go to Starbucks. It was just a little town, with a small population of about 60.000 people (That is considered small in America) and that one group of friends that you hung out with all the time. It already sounds like more fun here but I’m a closed-minded little brat and I don’t like change. Then I came here. I’m ashamed that I didn’t want to come to live here because now I don’t want to leave. I feel so much freedom here, something that I didn’t get the chance to feel in America. You could do almost anything you want here. Here (like in America) I live in a small town called Christos. It shares some pretty similar characteristics to where I live in America. Small town, small population, you hang out with the same people and never get bored of them and you know everyone. There are of course differences but they only make it better here, like being able to go out at night because you aren’t afraid your child will be abducted, more relaxed living and it’s awfully quiet because there aren’t cars passing by your house playing loud music even though they know it disturbs neighbors. Overall, it’s just better here and I’m trying to get as much out of it as I can before I have to move back to the States.

Fin

Αμάλου

του Νίκου Χ. Βατούγιου

Σας περιμένω στο χωριό του πατέρα μου στο Αμάλου Ικαρίας να δείτε και να συζητήσουμε για το απομακρυσμένο χωριό της Ικαρίας.

Το Αμάλου ήταν και είναι ένα μικρό χωριό κοντά στην θάλασσα με περίπου 100 κατοίκους πριν 20 χρόνια. Στο χωριό υπάρχει ένα μουσείο που ήτανε αρχικά σχολείο. Δίπλα στο χωριό υπάρχει το μεγάλο μοναστήρι στου Μαυριάνου όπου εδρεύει η μονή ευαγγελίστρια και μάλιστα είναι ένα απίστευτα όμορφο τοπίο με θέα το πέλαγος.

Το χωριό έχει μια παραλία που ονομάζεται Αποκοφτό και δημιουργήθηκε από την φύση το 2010 όταν έγινε στο νησί μεγάλη καταστροφή λόγο απότομης βροχόπτωσης Αριστερά της παραλίας υπάρχει ένας μόλος όπου από παλιά εξυπηρετεί τους ψαράδες της Ικαρίας και από εκεί έπαιρνε εμπόρευμα το χωριό όταν δεν είχε δημιουργηθεί ο παραλιακός δρόμος.

Τα βουνά του χωριού είναι απότομα και δεν μπορείτε να κάνετε ορειβασία διότι έχουν θεωρηθεί επικίνδυνα. Υπάρχουν μεγάλα ποτάμια όπου το νερό κατεβαίνει από τα βουνά του χωριού Αμάλου και είναι πεντακάθαρα.

Το χωριό έχει μια μεγάλη πλατεία με παγκάκια και μια μεγάλη αίθουσα όπου γίνονται εκδηλώσεις. Υπάρχει ένα καφενείο που κάνει ντόπιους μεζέδες και παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού και του ταψιού.

Το μεγάλο πανηγύρι του χωριού γίνεται το καλοκαίρι που έχει πολύ κόσμο και τα έσοδα αξιοποιούνται στις ανάγκες του χωριού.

Θα ήθελα πολύ να επισκεφτείτε το χωριό Αμάλου γιατί είναι μικρό αλλά γεμάτο εκπλήξεις και σίγουρα  θα έχετε ωραίες αναμνήσεις.

Χορτοφαγία

    

της Αφροδίτης Κανάγιου

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται προς την χορτοφαγία (Vegetarian) ή την αυστηρή χορτοφαγία (Vegan) προκειμένου  να έχουν μια καλύτερη και πιο υγιή ζωή και ταυτόχρονα να προστατεύουν τον πλανήτη και προπαντός τα ζώα. Οι χορτοφάγοι με αυτόν τον τρόπο απαιτούν την απελευθέρωση των ζώων και την μη εκμετάλλευση τους.

     Ποια είναι η διαφορά όμως ενός Vegetarian από έναν Vegan; Η διαφορά είναι ότι ο Vegan αποκλείει εκτός από το κρέας, και όλα τα ζωικά προϊόντα ακόμα και στα ρούχα. Οι χορτοφάγοι τρώνε γαλακτοκομικά προϊόντα  αλλά δεν τρώνε ψάρι, κρέας και πουλερικά. Η φιλοσοφία του Vegan και του Vegetarian είναι ότι τα ζώα δεν ήρθαν στον κόσμο για να τα σκοτώνουμε και να τα χρησιμοποιούμε αντίθετα θα έπρεπε να τα σεβόμαστε γιατί δεν μας φταίνε σε κάτι.

     Σε χώρες του εξωτερικού και ιδιαίτερα στην Αγγλία οι άνθρωποι εκεί έχουν αγκαλιάσει αυτή την στάση ζωής βοηθώντας έτσι εκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο. Υπολογίζεται ότι ένας Vegan ή ένας Vegetarian σώζει 100 ζώα περίπου ετησίως.

   Ο πιο σημαντικός  και ίσως ο πιο συχνός λόγος που γίνεται κάποιος χορτοφάγος είναι η υγεία, καθώς στα μεγάλα εκτροφεία, για προληπτικούς λόγους δίνονται στα ζώα μεγάλες ποσότητες ορμονών και αντιβιώσεων. Επίσης ένας καλός λόγος να κόψει κανείς το κρέας είναι το γεγονός  ότι οι αγελάδες καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες σιτηρών και αποδίδουν πολύ λίγη ποσότητα πρωτεΐνης σε κρέας. 

    Το να γίνει κάνεις χορτοφάγος είτε Vegan είτε Vegetarian δεν είναι για όλους εύκολο και δεν χρειάζεται να γίνει γρήγορα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν  ότι δεν μπορούν να γίνουν χορτοφάγοι καθώς τους φαίνεται αδύνατο να κόψουν όλα αυτά που έχουν συνηθίσει να τρώνε, όμως όλα μπορούν να γίνουν όταν υπάρχει θέληση.

Αντιγόνη

         

           

της Ανδριανής Τσαντίρη

 Η Αντιγόνη βρίσκεται στο νοσοκομείο, νοσηλεύεται και έχει τραύματα σε όλο της το σώμα. Διαρκώς αναρωτιέται γιατί να της το κάνει αυτό, γιατί να φτάσει σε αυτό το σημείο. Μα πως γίνεται κάποιον που ξέρεις τόσο καλά, σε μια στιγμή να τα καταστρέφει όλα και να μην τον αναγνωρίζεις;  Πριν λίγες ώρες ο καλύτερος της φίλος την βίασε λόγω της σωματικής του δύναμης. Ήταν μαζί από παιδιά, ήξερε τα πάντα για αυτήν όπως και αυτή ήξερε τα πάντα για αυτόν ή μάλλον νόμιζε ότι ήξερε . Της είχε σταθεί σε όλες τις αναποδιές και στις δυσκολίες που της έφερνε η ζωή ‘’μα γιατί να το κάνει αυτό’’ διαρκώς αναρωτιέται. Εκείνος τώρα βρίσκεται στην φυλακή λόγω του εγκλήματος που διέπραξε . Η Αντιγόνη μόλις βγει από το νοσοκομείο θέλει να τον συναντήσει για να μπορέσει να καταλάβει ποιος  ο λόγος  να κάνει κάτι τέτοιο ,όμως πλέον τον φοβάται και διστάζει  να τον συναντήσει.

Τα ζώα έχουν ψυχή

της Μικέλας Τσιμπίδου

 Τα ζώα είναι πολύ σημαντικά για τον πλανήτη μας παρόλα αυτά πολλές φορές πέφτουν θύματα κακοποίησης από τους άμυαλους ανθρώπους που δεν σέβονται την φύση και πιστεύουν πως τα ζώα είναι άψυχα αντικείμενα και για αυτό μπορούν να τα κάνουν ότι θέλουν, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις ουσιαστικές ανάγκες τους και για να έχουν μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.

 Στο νησί μας όπως και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας δυστυχώς υπάρχει μεγάλο ποσοστό κακοποίησης ζώων από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας που συνήθως έχουν οπισθοδρομικές αντιλήψεις ή από νεότερες γενεές που περνούν το θέμα της ιδιοκτησίας ενός ζώου επιπόλαια. Τα ζώα έχουν ανάγκη από καλή τροφή, φρέσκο νερό, στεγή για να προφυλαχθούν από τις καιρικές συνθήκες που να είναι επαρκή το μέγεθος τους, φάρμακα για την πρόληψη και τη θεραπεία ασθενειών, επίσης θέλουν συντροφιά και παιχνίδι για την ευχαρίστηση τους. Όπως και οι άνθρωποι έτσι και τα ζώα έχουν βασικές ανάγκες που είναι δύσκολο να παραλείψουμε. Η κακοποίηση τω ζώων παθητική ή ενεργητική τιμωρείται από τον νόμο με μεγάλα χρηματικά πρόστιμα και ποινές φυλάκισης.

  Τα ζώα δεν έχουν φωνή για να μας πούνε τι νιώθουν, γίνε η φωνή τους για να σταματήσει αυτό το βασανιστήριο προς τις αθώες ψυχές. 

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ

 του Στέλιου Σπανού

     Τα Ικαριώτικα πανηγύρια είναι ονομαστά και όποιος έχει συμμετάσχει σε ένα από τα πολλά που γίνονται όλο το χρόνο και κυρίως το καλοκαίρι δε το ξεχνά ποτέ . Η διοργάνωση γίνεται από συλλόγους του νησιού, με εθελοντική εργασία και με καθοριστική συμμετοχή της νεολαίας, κάτι που εξασφαλίζει την αυθεντικότητα και τη μαζική συμμετοχή αλλά και τη χρηματοδότηση κοινωφελών έργων. Η καθολική συμμετοχή περιλαμβάνει και τους επισκέπτες , ενώ ο Ικαριώτικος χορός δεν επιτρέπει σε κανέναν να κάθεται. Το περίφημο κρασί του νησιού ρέει άφθονο. Συνήθως αρχίζουν τη μία μέρα και συνεχίζουν μέχρι και την επόμενη.

Ρατσισμός

της Ανδριανής Τσαντίρη

Στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονα το φαινόμενο του ρατσισμού το συναντάμε διαρκώς στην καθημερινή μας ζωή και οι τρόποι εκδήλωσης του είναι κάποιες φορές έμμεσοι και άλλοτε άμεσοι. Είσαι αλβανός; Είσαι μαύρος; Αν δεν είσαι Έλληνας δεν έχεις δικαίωμα λόγου και άποψης στην Ελλάδα! Πήγαινε στην χώρα σου. Είσαι βρώμικος ,είσαι κλέφτης . Δεν μπορείς να σπουδάσεις , ούτε να πηγαίνεις στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά μας, τα «γνήσια» ελληνόπουλα. Γύρνα στην χώρα σου και μην φθείρεις άλλο την πατρίδα μας, την Ελλάδα.

Ο μύθος του Ικάρου

της Μικέλας Τσιμπίδου

Το νησί Ικαρία πήρε το όνομά του από τον μύθο του Ικάρου και του Δαίδαλου.

Ο Ίκαρος ήταν γιος του Δαίδαλου και της Ναυκρατης που ήταν δούλη του βασιλεία   Μινωος.

 Όταν ο Δαίδαλος σκότωσε τον τεχνίτη Ταλω και καταδικάστηκε από τον Άρειο Πάγο έφυγε για την Κρήτη.

Φωτογραφίες: Εύη Τερζή και Θεμιστοκλής Ατισής, από ikariamag.gr

Εκεί υπήρχε ο Μινώταυρος, όπου ήταν γιος της βασίλισσας Πασιφάης έπειτα από την ένωση της με τον Ταύρο του Ποσειδώνος.

Σε αυτό την βοήθησε ο Δαίδαλος, για αυτό και ο Μίνως πρώτα τον άφησε να ολοκληρώσει τον λαβύρινθο και όταν τον τελείωσε φυλάκισε εκτός από τον Μινώταυρο,τον Δαίδαλο και τον γιο του Ικαρο μέσα του.

Ο Δαίδαλος όμως κατάφερε να δραπετεύσει μαζί με τον Ικαρο φτιάχνοντας και για τους δυο φτερά από κερί και πούπουλα όπου τα στερέωσαν στην πλάτη τους και πέταξαν στον ουρανό. 

Ο Ικαρος παρά τις προειδοποιήσεις του πατέρα του να μην πηγαίνει πολύ χαμηλά για να μην χαλάσουν τα φτερά από την υγρασία της θάλασσας και να μην πλησιάζει τον ήλιο γιατί τα φτερά του θα έλιωναν από την ζέστη, πέταγε όλο και πιο κοντά στον ήλιο από τον ενθουσιασμό του,τα φτερά του άρχισαν να λιώνουν και έπεσε στην θάλασσα χάνοντας την ζωή του.

Η θαλάσσια περιοχή όπου έπεσε ο Ίκαρος βρίσκεται νότια του νησιού και ονομάζεται Ικαριο Πέλαγος η Ικάριος πόντος μετά από την πτώση του εκεί. 

Έτσι πήρε και το νησί το όνομα Ικαρία!

Τα μνημεία της Ικαρίας

Ο αρχαιολογικός χώρος του Kάμπου.

Η σημερινή περιοχή Κάμπος αποτελεί, σύμφωνα με έρευνες, τη θέση της αρχαίας πρωτεύουσας της Ικαρίας, Οινόη, η οποία κατοικήθηκε από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού.

Σήμερα, δεν διακρίνονται ίχνη του τείχους της αρχαίας πόλης, αλλά μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να παρατηρήσει ερείπια από το ρωμαϊκό Ωδείο, το οποίο έχει κατασκευαστεί με κτιστή τοιχοδομία και μεγάλα τόξα. Πρόκειται για το μεσαιωνικό κοσμικό κτίριο, γνωστό και ως ‘Παλάτια’.Αξίζει ακόμα να επισκεφτεί κάποιος το υστερορρωμαϊκό Υδραγωγείο, όπου βρίσκονται σημαντικά ερείπια λουτρών, δεξαμενών και αγωγών ύδρευσης και αποχέτευσης.

Πρόσφατα ο αρχαιολογικός χώρος του Κάμπου επεκτάθηκε και χαρτογραφήθηκε, ενώ μέσα σε αυτόν συναντάμε το Αρχαιολογικό Μουσείο του Κάμπου, που βρίσκεται στο λόφο της Αγίας Ειρήνης με τον ομώνυμο Ναό, εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου.

Το έθιμο του «μνημόσυνου» στην Ικαρία

Το «μνημόσυνο» είναι ένα έθιμο που προέρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια και τελείται έως και σήμερα σε αρκετές περιοχές της Ικαρίας. Τελείται την Κυριακή της Λαμπρής και αφορά την κοινή εστίαση όλων των κατοίκων στο πολιτιστικό κέντρο του χωριού. Στη συνάθροιση αυτή, προσφέρεται κρέας, ψωμί, κρασί και οτιδήποτε άλλο θελήσει να προσφέρει ο κάθε πολίτης. Το κρέας ψήνεται από εθελοντές μάγειρες και τον ιερέα σε μεγάλα καζάνια. Μόλις ψηθεί ευλογείται από τον ιερέα ώστε «να συγχωρεθούν τα πεθαμένα». Τέλος το φαγητό μοιράζεται ισόποσα και η βραδιά συνοδεύεται και από λίγη μουσική μικρών τοπικών ορχηστρών.

Ο ύμνος της Ικαρίας

της Φρόσως Χαϊντούτη

Πριν από περίπου 100 χρόνια, όταν όλη η Ελλάδα ήταν υπό Γερμανικό και Ιταλικό στρατό , η Ικαρία ήταν ανεξάρτητη. Οι μάχες ωστόσο για την κατάκτησή της δεν άργησαν. Έτσι οι ντόπιοι τότε κάτοικοι και μαχητές θέλησαν να γράψουν έναν ύμνο προς τιμήν του τόπου τους, ο οποίος μιλούσε για ελευθερία και ανεξαρτησία ολόκληρου του ελληνικού έθνους.

Απ’ το δώμα του Πλάστου βγαλμένη
η θεά η γλυκιά, κατεβαίνει
με ρομφαία στο ένα της χέρι
και στο άλλο αναμμένο δαδί,
τη χαρά και το φως για να φέρει
στο μικρό αλλ’ ανδρείο νησί.

Και τα σίδερα σκίζει, σκορπάει
καίει τα ράκη, μακριά τα πετάει
που από χρόνια το είχαν ζωσμένο
το ωραίο νησάκι σφικτά,
γιατί ήταν το μαύρο δεμένο
στην πικρή του βαρβάρου σκλαβιά.

Και κινώντας το κάτασπρο χέρι
με το πύρινο που ’χε μαχαίρι
με ολόχρυσα γράφει ψηφία
στου μαρμάρου την πλάκα βαθιά:
«είσαι αθάνατη, ναι, ΙΚΑΡΙΑ
και στεφάνια σου πρέπουν πολλά».

Vegan τρουφάκια σοκολάτας (νηστήσιμα)

της Αφροδίτης Κανάγιου

YΛΙΚΑ

1 φλ. Χουρμάδες ξηρούς χωρίς κουκούτσι

1 φλ. Δαμάσκηνα ξερά χωρίς κουκούτσι

½  φλ. Καρύδια

1/2 φλ. Κάσιους ωμά ή ( αμύγδαλα) ωμά

2 κ.σ. Κακάο άγλυκο

2 πρέζες αλάτι

2  κ.σ. Βούτυρο καρύδας λιωμένο ή ( αμυγδάλου)

1 κ.σ. Γάλα καρύδας ( ή γάλα αμυγδάλου ή χυμό πορτοκάλι)

Λίγες σταγόνες υγρή βανίλια  ( ή έλαιο αμυγδάλου πορτοκαλιού)

Για την επικάλυψη

Κακάο

Καρύδα

Αλεσμένοι  ξηροί καρποί

Λιωμένη σοκολάτα vegan

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1)Βάζουμε στο μπλέντερ τους χουρμάδες, τα δαμάσκηνα, τα κάσιους, τα καρύδια και τα πολτοποιούμε.

●

2) Έπειτα παίρνουμε μικρές κουταλιές από το μείγμα και το πλάθουμε σε στρογγυλό σχήμα και το τοποθετούμε σε αντικολλητικό χαρτί.

●

3) Τέλος όταν τα  τελειώσουμε όλα τα κυλάμε σε λιωμένη σοκολάτα ή σε οποια επικάλυψη θέλουμε.

Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι του Όσκαρ Ουάιλντ

της Στέλλας Ραχμανίδου

''Τα βιβλία που ο κόσμος αποκαλεί ανήθικα είναι τα βιβλία που δείχνουν στον κόσμο τα ίδια του τα αίσχη'' - Οσκαρ Ουάιλντ

Ο Ντόριαν Γκρει είναι ένας γοητευτικός νέος που κατανοεί την ομορφιά του μονό όταν βλέπει το πορτρέτο που ζωγράφισε για αυτόν ο φίλος του , Μπάζιλ Χόλγουορντ. Συνεπαρμένος από την ομορφιά του πουλάει την ψυχή του για αιωνία νεότητα και ομορφιά. Επηρεασμένος από τον φίλο του , Λόρδο Χένρι Γουότον , ο Ντόριαν καταλήγει να έχει έναν ακόλαστο τρόπο ζωής που κρατάει κρυφό από την υψηλή κοινωνία. Το κάποτε όμορφο πορτρέτο του όμως φέρει τα σημάδια της φθοράς του.

Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ είναι μια υπέροχη νουβέλα που όσο και να επαινείται σήμερα στην βικτοριανή εποχή χαρακτηρίστηκε ως ανήθικο και χρειάστηκε να αφαιρεθούν τουλάχιστον 500 λέξεις για να δημοσιευτεί Άλλα και μετά από αυτό οι κριτικοί της εποχής κακολόγησαν το μυθιστόρημα και τον συγγραφέα . Στην πραγματικότητα το πορτρέτο ήταν ένα ιδιοφυές βιβλίο με καλογραμμένους χαρακτήρες που μας δείχνει τα αίσχη της εποχής εκείνης μαζεμένα όλα στο πρόσωπο του «ήρωα» μας.

Το χωριό Αμάλου της Ικαρίας

του Νίκου Χ. Βατούγιου

Αγαπητοί μαθητές του γυμνασίου των Φούρνων

Σας περιμένω στο χωριό του πατέρα μου στο Αμάλου Ικαρίας να δείτε και να συζητήσουμε για το απομακρυσμένο χωριό της Ικαρίας.

Το Αμάλου ήταν και είναι ένα μικρό χωριό κοντά στην θάλασσα με περίπου 100 κατοίκους πριν 20 χρόνια. Στο χωριό υπάρχει ένα μουσείο που ήτανε αρχικά σχολείο. Δίπλα στο χωριό υπάρχει το μεγάλο μοναστήρι στου Μαυριάνου όπου εδρεύει η μονή ευαγγελίστρια και μάλιστα είναι ένα απίστευτα όμορφο τοπίο με θέα το πέλαγος.

Το χωριό έχει μια παραλία που ονομάζεται Αποκοφτό και δημιουργήθηκε από την φύση το 2010 όταν έγινε στο νησί μεγάλη καταστροφή λόγο απότομης βροχόπτωσης Αριστερά της παραλίας υπάρχει ένας μόλος όπου από παλιά εξυπηρετεί τους ψαράδες της Ικαρίας και από εκεί έπαιρνε εμπόρευμα το χωριό όταν δεν είχε δημιουργηθεί ο παραλιακός δρόμος.

Τα βουνά του χωριού είναι απότομα και δεν μπορείτε να κάνετε ορειβασία διότι έχουν θεωρηθεί επικίνδυνα. Υπάρχουν μεγάλα ποτάμια όπου το νερό κατεβαίνει από τα βουνά του χωριού Αμάλου και είναι πεντακάθαρα.

Το χωριό έχει μια μεγάλη πλατεία με παγκάκια και μια μεγάλη αίθουσα όπου γίνονται εκδηλώσεις. Υπάρχει ένα καφενείο που κάνει ντόπιους μεζέδες και παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού και του ταψιού.

Το μεγάλο πανηγύρι του χωριού γίνεται το καλοκαίρι που έχει πολύ κόσμο και τα έσοδα αξιοποιούνται στις ανάγκες του χωριού.

Θα ήθελα πολύ να επιστεφτείτε το χωριό Αμάλου γιατί είναι μικρό αλλά γεμάτο εκπλήξεις και σίγουρα  θα έχετε ωραίες αναμνήσεις.

Με λένε Ηρωίνη

της Κατερίνας Τσαντίρη

Με λένε Ηρωίνη, κάποιοι με φωνάζουν Πρέζα ή Άσπρη ή Ζουζού, ή κάποιοι Παραμύθα , ακόμη και Βασίλισσα με έχουν πει.

Έχω πολλά παρατσούκλια αλλά δεν έχει σημασία έτσι κι αλλιώς το αποτέλεσμά μου είναι πάντα το ίδιο …Είμαι πολύ διάσημο ναρκωτικό σε όλο τον κόσμο . Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται να προφέρουν το όνομά μου , με γνωρίζουν όλοι , όλο και κάποιο φίλο τους ή συγγενή τους ή γνωστό τους έχω πάρει μαζί μου στο θάνατο. Έχω σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους και δεν υπολογίζω κανέναν και τίποτα , ούτε άντρες , ούτε γυναίκες , ούτε νέους , ούτε γέρους , ούτε φτωχούς , ούτε πλούσιους .

Όποιος με πλησιάσει τον παίρνω μαζί μου σε ταξίδι με έναν και μόνο προορισμό το θάνατο . Αυτός είναι εξάλλου ο σκοπός μου , να σκοτώσω όσο πιο πολλούς μπορώ και μέχρι τώρα τα έχω καταφέρει μια χαρά , άλλωστε έχω βοήθεια , έχω σύμμαχό μου το φόβο να μάθουν ποια είμαι , την άγνοια που έχει ο κόσμος για μένα .

Βλέπεις συνήθως ο κόσμος αναγκάζεται να με γνωρίσει τις περισσότερες φορές αφού έχω κάνει ήδη τη δουλεία μου και όχι πριν , κανείς δεν πιστεύει ότι θα του χτυπήσω τη πόρτα και θα αρρωστήσω τα παιδιά του και εκεί ακριβώς εγώ ύπουλα πατάω και όσος κόσμος δεν μαθαίνει για εμένα τόσο πιο εύκολα πηγαίνω κοντά τους !

Μου αρέσει να σε παίρνω από το χέρι σε μικρή ηλικία και να σε γνωρίζω στους φίλους και συνεργάτες μου , στα άλλα ναρκωτικά και εσύ αργά ή γρήγορα να έρχεσαι στην αγκαλιά μου , αφού σε ετοιμάσουν για εμένα .

Μόλις με δοκιμάσεις γινόμαστε οι καλύτεροι φίλοι , σου παίρνω όλο το πόνο που σου προκαλούν τα συναισθήματα και η πραγματικότητα την ζωής , που είναι σκληρή , έρχομαι σαν βάλσαμο στη ψυχή σου , σε κάνω να αισθάνεσαι ανίκανος όταν είσαι μακριά μου και βασιλιά όταν είσαι κοντά μου .

Σε παρασέρνω μαζί μου και δεν φοβάσαι τίποτα , σου κάνω παρέα συνέχεια και είναι πολύ εύκολο να σε κάνω να πιστέψεις ότι φταίει το σύστημα , το κράτος , η οικογένειά σου .. Έτσι δεν είναι ?!

Μέχρι να καταλάβεις τι γίνεται και που έχεις μπλέξει , μέχρι τα πρώτα ίχνη στέρησης εμφανιστούν όλα είναι μαγικά . Ζεις σε ένα κόσμο ονειρικά πλασμένο και σιγά ,σιγά έχεις γίνει ολοκληρωτικά δικός μου , τώρα μου ανήκεις , τώρα θα με γνωρίσεις πραγματικά , τώρα χωρίς εμένα δε μπορείς να κάνεις τίποτα . Δεν μπορείς ούτε να φας ,ούτε να κοιμηθείς , ούτε να δουλέψεις . Δεν μπορείς ούτε να κάνεις έρωτα , να ονειρευτείς , ούτε να κουνηθείς , τώρα καταλαβαίνεις ότι με έχεις παντρευτεί και είναι πολύ δύσκολο να με χωρίσεις .

Δε θα αφήσω να φύγεις , έχουμε παρέα μαζί , τώρα θα κάνεις ότι σου πω.

Βλέπεις είμαι πάρα πολύ ακριβή , δεν ζητάω μόνο τα λεφτά σου , αυτό που θέλω από εσένα είναι η ψυχή σου , το πνεύμα σου και το σώμα σου .Θέλω το μυαλό σου να περιστρέφεται μόνο γύρω από εμένα , θέλω οι γύρω σου να σε κοιτάνε με αηδία και να κουνάνε το κεφάλι , να χάσεις κάθε είδος αξιοπρέπειας , ελευθερίας , ειλικρίνειας .

Τώρα θέλω να πληγώσεις όποιον σε πλησιάζει , να φέρεις την οικογένειά σου σε απόγνωση μέχρι να τη διαλύσεις τελείως , να χάσουν κάθε ελπίδα σωτηρίας για εσένα και να μείνεις μόνος και να βρίσκεις παρηγοριά πάλι μόνο σε μένα . Επίσης θέλω να γεμίσεις δικαστήρια και καταδίκες , αν γίνεται να σαπίσεις σε κάποιο βρώμικο κελί φυλακής ή να ουρλιάζεις δεμένος σε κάποιο ψυχιατρείο . Θέλω τα χέρια σου , τις φλέβες σου , το συκώτι σου και το αίμα σου , θέλω τα πάντα από εσένα και τα παίρνω μέχρι να πεθάνεις .

Όλα αυτά θέλω από εσένα για να σε αφήσω και να πάω από εσένα σε κάποιον άλλον , είμαι τόσο άπληστη που δεν μου φτάνει τίποτα .

Το μόνο που μισώ και μπορεί να σε πάρει από εμένα είναι τα προγράμματα , είναι αυτοί που μένουν καθαροί από εμένα και αναρρώνουν , δουλεύουν με τον εαυτό τους και βλέπουν τι τους έχω κοστίσει .

Του μισώ αλλά έχω μεγάλη υπομονή, αν κάποιος μείνει μόνος θα τον βρω και θα τον κάνω πάλι δικό μου, μισώ τη διαδικασία της ανάρρωσης, μισώ τα προγράμματα πλήρης αποχή και αυτούς που ξέφυγαν από εμένα.

Είμαι η ΗΡΩΙΝΗ και σκοτώνω κάθε μέρα αφού σπείρω πόνο και μιζέρια σε όποιον με γνωρίσει .!

Το σκυλί των Μπάσκερβιλ

Το σκυλί των Μπάσκερβιλ του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ

της Στέλλας Ραχμανίδου

 Σύμφωνα με ένα παλιό μύθο η οικογένεια Μπάσκερβιλ είναι καταραμένη. Αυτός ο μύθος γίνεται πραγματικότητα όταν ένα τεράστιο κυνηγόσκυλο που βγάζει φωτιές σκοτώνει των κληρονόμο που μένει στο οικογενειακό πύργο . Τώρα εξαρτάται από τον διάσημο Σέρλοκ Χόλμς να λύσει το μυστήριο ώστε να προστατέψει τον καινούριο κληρονόμο.

Το σκυλί των Μπάσκερβιλ είναι μια συναρπαστική ιστορία με φοβερή πλοκή και υπέροχους χαρακτήρες σαν τον ιδιοφυή Σέρλοκ Χόλμς . Αυτό το βιβλίο είναι ένα από τα καλύτερα του συγγραφέα και συνιστάται για όσους απολαμβάνουν το μυστήριο.