Της Σοφίας Βατούγιου
Το Αμάλου είναι ορεινό χωριό δυτικά του Καβου Παπας.Το όνομα του προέρχεται επειδή χρησιμοποιείτο σαν τόπος συγκέντρωσεις των "Άμαλων" δηλαδή των ζώων.Κατά μια άλλη έκδοση ονομάστηκε από έναν Τούρκο που φτάνοντας στην άβατη περιοχή αναφώνησε "Αμάν αλλού".Επίνειο του το Αποκοφτό.Παλιά το χωριό είχε πολύ κόσμο και πολλές οικογένειες.Οι οικογένειες ήταν πολυμελής και η ζωή ήταν απλή και σκληρή.Καλλιεργούσαν στις πεζούλες του χωριού, τα είδη διατροφής τους αλλά και την τροφή των οικόσιτων ζώων.Αυτά ήταν κυρίως αιγοπρόβατα,κότες,χοίροι και μερικές φορές γαϊδούρια ή μουλάρια.Κοιμούνταν όλοι στρωμάτσαδα και το πρωί μετά από ένα λιτό πρόγευμα που αποτελούνταν είτε από φλισκούνι με ψωμί είτε από την λεγόμενη κρασοψυχία έβγαιναν όλοι για τις αγροτικές και κτηνοτροφικές ασχολίες τους.
Το σχολείο,που τώρα είναι λαογραφικό μουσείο,έφτασε να έχει 80 παιδιά τόσο από το χωριό όσο και από το διπλανό Κάλαμο.Η λίγη τροφή που εξοικονομούσαν από τα χωράφια τους οδηγούσε σε αναζήτηση κι άλλης τροφής,ένα είδους τροφοσυλλεκτών.Έτσι έτρωγαν άγρια κατσουμάρια, πουπουλίδες,στούπες,μέρσινα,κούμαρα και μωρόσικα.Είχε 3 νερόμυλους και έναν ανεμόμυλο για να αλέθουν τα γεννήματά τους.Από τους νερόμυλους σήμερα σώζονται ερείπια,αλλα ο ανεμόμυλος διατηρείται σε καλη κατάσταση.Για περισσότερα από 120 χρόνια στέκει ο ανεμόμυλος του Αμάλου.Σ΄ αυτόν οφείλεται και το τοπωνύμιο.Τον έχτισε με τα χέρια του τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα ο Ιωάννης Πλύστακας (παρατσούκλι Πούμπουρας).Μέχρι το 1947 λειτουργούσε κανονικά.Μπορούσε να παράγει 60 οκάδες αλεύρι την ώρα. Είναι ιστορικό κυμίλιο και στολίδη του χωριού.Σήμερα ο ανεμόμυλος εχει πολλές φθορές, χωρίς την φτερωτή, με μισογκρεμισμένη στέγη, ανενεργός και αγνοημένος από όλους μας.Η σκεπή του κατέρευσε πριν μερικά χρόνια και ο ιδιοκτήτης αναγκάστηκε να την επισκευάσει με τσιμέντο.Προστοπαρόν τον χρησιμοποιεί σαν αποθήκη.
Είχε πολλά καφενεία όπως:του Γαρίφαλλου Βατούγιου,της Αναστασίας Παραλαίμου,του Ζαχαρακιού,του Δημοσθένη,του Μανόλη Τσαμουδάκη και την ταβέρνα του Τσάρου (Πλύστακας).Είχε και τους τεχνίτες του: 2 τσαγκάριδες,2 μαραγκούς,ένα καρνάγιο στο Αποκοφτό, 2 ελαιοτριβεία και 2 σιδεράδικα.Σήμερα το χωριό φθίνει.Κατοικείται κυρίως απο ηλικιωμένους και ενδεικτικό είναι ότι έχει ότι έχει μονο 4 παιδιά.Διαθέτει 1 φούρνο και 1 καφενείο που ανήκουν και τα 2 στην οικογένεια Βατούγιου.
Το σχολείο,που τώρα είναι λαογραφικό μουσείο,έφτασε να έχει 80 παιδιά τόσο από το χωριό όσο και από το διπλανό Κάλαμο.Η λίγη τροφή που εξοικονομούσαν από τα χωράφια τους οδηγούσε σε αναζήτηση κι άλλης τροφής,ένα είδους τροφοσυλλεκτών.Έτσι έτρωγαν άγρια κατσουμάρια, πουπουλίδες,στούπες,μέρσινα,κούμαρα και μωρόσικα.Είχε 3 νερόμυλους και έναν ανεμόμυλο για να αλέθουν τα γεννήματά τους.Από τους νερόμυλους σήμερα σώζονται ερείπια,αλλα ο ανεμόμυλος διατηρείται σε καλη κατάσταση.Για περισσότερα από 120 χρόνια στέκει ο ανεμόμυλος του Αμάλου.Σ΄ αυτόν οφείλεται και το τοπωνύμιο.Τον έχτισε με τα χέρια του τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα ο Ιωάννης Πλύστακας (παρατσούκλι Πούμπουρας).Μέχρι το 1947 λειτουργούσε κανονικά.Μπορούσε να παράγει 60 οκάδες αλεύρι την ώρα. Είναι ιστορικό κυμίλιο και στολίδη του χωριού.Σήμερα ο ανεμόμυλος εχει πολλές φθορές, χωρίς την φτερωτή, με μισογκρεμισμένη στέγη, ανενεργός και αγνοημένος από όλους μας.Η σκεπή του κατέρευσε πριν μερικά χρόνια και ο ιδιοκτήτης αναγκάστηκε να την επισκευάσει με τσιμέντο.Προστοπαρόν τον χρησιμοποιεί σαν αποθήκη.
Είχε πολλά καφενεία όπως:του Γαρίφαλλου Βατούγιου,της Αναστασίας Παραλαίμου,του Ζαχαρακιού,του Δημοσθένη,του Μανόλη Τσαμουδάκη και την ταβέρνα του Τσάρου (Πλύστακας).Είχε και τους τεχνίτες του: 2 τσαγκάριδες,2 μαραγκούς,ένα καρνάγιο στο Αποκοφτό, 2 ελαιοτριβεία και 2 σιδεράδικα.Σήμερα το χωριό φθίνει.Κατοικείται κυρίως απο ηλικιωμένους και ενδεικτικό είναι ότι έχει ότι έχει μονο 4 παιδιά.Διαθέτει 1 φούρνο και 1 καφενείο που ανήκουν και τα 2 στην οικογένεια Βατούγιου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου