Ασκήσεις ύφους

                                          Ίχνη στο χιόνι

Με το κάθε λεπτό που περνούσε, το σκοτάδι γινόταν όλο και πιο πυκνό.
Το μόνο φώς στο δάσος ήταν ο φακός του νεαρού ορειβάτη.
Είχαν περάσει ώρες από την δύση του ήλιου όμως αυτός δεν το έβαζε κάτω.
Είχε χάσει τον σκύλο του νωρίτερα το απόγευμα και δεν είχε σκοπό να γυρίσει πίσω
χωρίς τον πιστό του φίλο.Ακολουθούσε πιστά τις πατημασιές στο κάτασπρο χιόνι ώσπου
ξαφνικά είδε κόκκινο.Λίγο πιο πέρα βρισκόταν ένα ελάφι,ξεσκισμένο,βάφοντας το χιόνι κόκκινα
ολόγυρα του.Ο νεαρός άντρας ήταν τρομοκρατημένος.Αυτή δεν ήταν η δουλειά του σκύλου του,
ο σκύλος του δεν επιτίθεται ούτε γάτα.Όχι,αυτή η δουλειά κάποιου άλλου ζώου,λύκου κατα πάσα
πιθανότητα.Πρέπει να φύγω από εδώ,σκέφτηκε,και γρήγορα.Μόλις πήγε να γυρίσει όμως
άκουσε ένα γρύλισμα.Και μετά άλλα δύο.Ξαφνικά βρήκε τον εαυτό του αντιμέτωπο με τρεις
λύκους.Ο πρώτος λύκος έτρεξε καταπάνω του και τον έριξε στο χιονισμένο έδαφος και άρχισε
να γρυλίζει στο πρόσωπο στο πρόσωπο του.Ο νεαρός άντρας έκλεισε σφιχτά τα μάτια του,
αποδέχοντας την μοίρα του ώσπου το βάρος του λύκου έφυγε από πάνω του.Ξαφνιασμένος
ο άντρας άνοιξε τα μάτια του μόνο για να αντικρίσει τον σκύλο του να παλέβει με τον λύκο.
Χωρίς να το σκεφτεί,πετάχτηκε όρθιος,έβγαλε το σουγιά που είχε πάντα μαζί του και έκοψε
τον λαιμό του λυκου.Οι άλλοι δύο λύκοι, βλέποντας τον πρώτο νεκρό έφηγαν αφήνοντας τους
δύο φίλους μαζί.